سالبوتامول
سالبوتامول (به انگلیسی: SALBUTAMOL)
رده درمانی: داروهای مقلد سمپاتیک
اشکال دارویی: افشانه، قرص و شربت
محتویات
1 موارد مصرف
2 مکانیسم اثر
3 عوارض جانبی
4 جستارهای وابسته
5 منابع
موارد مصرف
آسم: شایعترین مورد استفاده از سالبوتامول در بیماری آسم می‌باشد. سالبوتامول و به‌طور کلی بتا2 آگونیست‌ها به عنوان قویترین برونکودیلاتورها و به‌عنوان خط‌اول در درمان حمله آسم استفاده می‌شوند. سالبوتامول هم به عنوان داروی اصلی و سریع الاثر در درمان حمله‌های‌آسم و هم به عنوان داروی نگهدارنده در موارد آسم مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD): در موارد عود علایم به صورت تنگی نفس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برونشیولیت: در موارد خس‌خس شدید و سختی در تنفس به صورت نبولایز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دردزایمان زودرس: برای مهار دردهای زایمانی ممکن است به صورت وریدی تجویز گردد.
مکانیسم اثر
سالبوتامول یک مقلد سمپاتیکی با اثر مستقیم است که فعالیت تحریکی بتا-آدرنوسپتور و فعالیت انتخابی نسبت به گیرنده‌های بتا-2 دارد (یک آگونیست بتا2می باشد). هنگامی که به صورت استنشاقی تجویز گردد موجب شل شدن عضلات صاف جدار برونش‌ها شده به عنوان یک گشادکننده برونش عمل می‌کند. بروز عملکرد بعد از 1 تا 2 دقیقه می‌باشد.
عوارض جانبی
شایعترین علایم گزارش شده سردرد، سرگیجه، افزایش فشارخون، خرابی دندان‌ها، بروز سرطان، افزایش ضربان قلب، اضطراب، هیجان پذیری، مشکلات خواب، لرزش خفیف دست‌ها، گرگرفتگی، تغییر اشتها، استفراغ، ناراحتی معده، کرامپ‌های عضلانی، خشکی دهان و سوزش حلق است.
ادامه مطلب لینک زیر: