سالم زیبا

گوجه‌سبز یا آلوچه نام درختی است از تیره? گل سرخیان که میوه? آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته? سخت است.[1] البته آلوچه نامیدن گوجه‌سبز غلط است زیرا آلوچه در واقع نوع کوچکتر گوجه سبز و ترش تر از آن است.[2] بر پایه? نوشته‌های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت 2000 ساله دارد و چینی‌ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. [نیازمند منبع] گفته می‌شود که این گیاه از طریق سوریه یا ایران به یونان آورده شده‌است.

درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ‌های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می‌آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه‌ای و ظاهر نامطلوب میوه? گوجه سبز می‌شود و در طعم آن نیز تأثیرگذار است. این میوه به سرعت می‌رسد و مدت نگهداری آن در یخچال 4 روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش‌ها مصرف می‌شود. این میوه غنی از ویتامین C، اسید مالیک، اسید سیتریک است. مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می‌شود. این میوه طعمی ترش دارد و سفت و ترد است و در میان ایرانیان اغلب با نمک به عنوان تنقلات مصرف می‌شود. درخت این میوه در بیشتر نواحی ایران بخصوص شمال غربی ایران تکثیر و برداشت می‌شود گوجه سبز اصلاح شده از نوع بادامی در شهر سردرود رونق زیادی دارد

ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز

کربوهیدرات 52/8 گرم، چربی 84/2 گرم، پروتئین 6/1 گرم، فیبر خام 5/0 درصد.

با مصرف 100گرم گوجه سبز، 5 درصد ویتامین آ ،1/2 درصد ویتامینB1 (تیامین)، 9/1 درصد ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، 8/2 درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین C، 5/1 درصد کلسیم، 2/2 درصد فسفر، 5 درصد آهن و 6/3 پتاسیم مورد نیاز در روز تأمین می‌شود.

خواص درمانی

CULPEPES، گیاه‌شناس معروف قرن 17 عقیده داشت که مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ‌های درخت گوجه سبز در سرکه می‌تواند در درمان کرم‌های حلقوی مؤثر باشد. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده‌است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی- روده‌ای است.

ادامه مطلب لینک زیر:

گوجه‌سبز